13. Piosenka spod podłogi

 

13. Piosenka spod podłogi

 

 

Ani piekło ani nawet więzienie

Ani drut kolczasty ani stryk:

Tylko jedno wielkie zadziwienie

Tylko jeden gromki śmiechu ryk

 

Ani trzasnąć kułakiem w blat stołu

Ani zakląć ani w twarz im dać

Zamiast oddać cios pukną się w czoło

Zamiast przekląć cię będą się śmiać

 

Tylko usta otwórz Tylko powiedz

Że to kłamstwo wszystko Że masz dość

A obrócą się zdziwione głowy

Co za maniak Co za śmieszny gość

 

Cały zysk że z roboty wylecisz:

Co za dureń Po co ci ten wrzask

Czyś pomyślał że żona że dzieci

Możesz jeszcze narazić i nas

 

Ani piekło ani nawet więzienie

Ani drut kolczasty ani śmierć

Tylko jedno wielkie ośmieszenie

Tylko wielki i szyderczy śmiech

 

 

wiersz z tomu Sztuczne oddychanie

cyt. za: Stanisław Barańczak, Wiersze zebrane, Wydawnictwo a5, Kraków 2006, s. 136