1943
Ryszard Krynicki urodził się 28 czerwca w nazistowskim obozie pracy (Lager Windberg) zlokalizowanym w Sankt Valentin w Dolnej Austrii, gdzie rodzice poety, Teofila z Diakowskich i Stanisław Krynicki, zostali wywiezieni – jako robotnicy przymusowi – z miasteczka Kozowa położonego w okolicach Brzeżan (na dzisiejszej Ukrainie)
1945
maj: ojciec poety – przed okupacją niemiecką więzień sowieckiego łagru – zostaje przymusowo wcielony do Armii Czerwonej (na okres dwóch lat)
mały Ryszard z mamą trafiają – w wyniku repatriacji – na „ziemie odzyskane”, do miejscowości Tarnów położonej między Barnówkiem a Gorzowem Wielkopolskim
1947
ojciec poety wraca do Polski i odnajduje rodzinę (na świat przychodzi młodsze rodzeństwo Krynickiego: w roku 1949 – brat, dwa lata później – siostra)
1948
poeta znajduje – przypadkowo, na strychu u krewnych – broszurę o Majdanku, będzie to – jak powie po latach – jedna z pierwszych lektur, które dogłębnie nim wstrząsnęły
1950
początek nauki w szkole podstawowej w Lubiszynie
1954
pierwsze intensywne doświadczenie poetyckie – lektura Ballad i romansów Mickiewicza, o której poeta powie 60 lat później, że była w niej „fascynacja i lęk, lęk przed tajemnicą, przed nieznanym”
1957
Krynicki rozpoczyna naukę w II Liceum Ogólnokształcącym w Gorzowie Wielkopolskim (maturę uzyskuje w roku 1961)
1959
ważne doświadczenia lekturowe – jak mówi poeta: „niemal równoczesne odkrycie Leśmiana, Poego, Kafki i Schulza”
1961
Krynicki podejmuje studia polonistyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
1964
Krynicki intensywnie studiuje awangardę dwudziestolecia międzywojennego (zwłaszcza wiersze Tadeusza Peipera)
poeta czyta trzy krótkie wiersze w poznańskim Klubie „Od Nowa” – w ramach redagowanego przez Edwarda Balcerzana dwutygodnika mówionego „Struktury Drugie” (jest to pierwsza publiczna prezentacja poezji Krynickiego)
Krynicki przystępuje do grupy poetyckiej „Próby” (grupa istnieje do marca 1968); początek przyjaźni ze Stanisławem Barańczakiem
1965
Krynicki pracuje nad – ostatecznie nieukończoną – rozprawą magisterską Julian Przyboś: teoria a twórczość (na seminarium prof. Jerzego Ziomka)
poeta wygrywa – ex aequo ze Stanisławem Barańczakiem – Turniej Jednego Wiersza w Poznaniu (zorganizowany przez Klub Literacki przy poznańskim oddziale Związku Literatów Polskich)
ginie niewielkiej objętości zeszyt z odpisami kilkunastu wczesnych – pisanych od roku 1963 – wierszy poety (strata jest wyjątkowo dotkliwa, ponieważ po sporządzeniu odpisów Krynicki zniszczył wszystkie inne rękopisy swoich wierszy – w tym również utwory, które nie weszły do zaginionego zeszytu; część utraconych wraz z zeszytem wierszy udaje się poecie odtworzyć i opublikować – między innymi w almanachu Imiona powinności)
Krynicki współpracuje – do roku 1968 – ze studenckim klubem „Nurt”, gdzie organizuje cykl kilkunastu wieczorów autorskich (gościem poety jest między innymi Miron Białoszewski) oraz wystaw (wśród nich wystawę rysunków Ryszarda Milczewskiego-Bruno)
grudzień: poeta podejmuje pracę w redakcji poznańskiego miesięcznika „Nurt” (z pismem związany jest do roku 1968, publikując na jego łamach – od roku 1966 – wiersze, recenzje i przekłady)
1966
debiut prasowy: wiersz Wczasowstąpienie opublikowany w 3 numerze dwutygodniku „Pomorze” (utwór opatrzony został przez redakcję nadtytułem „debiut”, jest bowiem wierszem najwcześniej złożonym przez poetę do druku); ponadto utwory poetyckie Krynickiego ukazują się w „Nurcie” (nr 1), w regionalnym miesięczniku „Ziemia Nadnotecka” (nr 4), w wydawanym w Katowicach dwutygodniku „Poglądy” (nr 17) oraz w pismach studenckich o zasięgu ogólnopolskim: w listopadowym zeszycie jednodniówki „Orientacja” (z. 3) i w tygodniku „itd” (nr 51-52)
październik: ukazuje się – jako druk powielany, w nakładzie 220 egzemplarzy – almanach grupy poetyckiej „Próby” zatytułowany Imiona powinności (Krynicki jest jednym z poetów prezentowanych w almanachu)
1967
grudzień: Krynicki wygłasza referat o poezji Tadeusza Peipera na seminarium Peiperowskim w klubie „Hybrydy”
1968
poeta pracuje – na stanowisku bibliotekarza – w Bibliotece Kórnickiej PAN w Kórniku (do roku 1969)
pierwsza publikacja w emigracyjnym – wydawanym w Londynie – kwartalniku „Oficyna Poetów”
styczeń: pierwsze spotkanie z Rafałem Wojaczkiem – w warszawskim klubie „Hybrydy” (Wojaczek bierze wówczas udział w wieczorze laureatów Turnieju Jednego Wiersza – nagrodzonym utworem jest Ojczyzna, zdjęta później przez cenzurę z tomu Inna bajka)
marzec: ukończona zostaje pierwsza – powstająca od jesieni 1967 – wersja wiersza Nasz specjalny wysłannik (będzie to jeden z najczęściej kwestionowanych przez cenzurę utworów Krynickiego)
listopad: cenzura zdejmuje wiersz Nasz specjalny wysłannik, który pod tytułem Jednogłośnie, jednoręcznie miał ukazać się w „Nurcie” – jest to początek nasilających się w kolejnych latach problemów, jakie poeta ma z publikowaniem swoich utworów w obiegu oficjalnym PRL
grudzień: ukazuje się debiutancki arkusz poetycki Pęd pogoni, pęd ucieczki; publikacja, planowana pierwotnie jako dodatek do pisma "Orientacja", ostatecznie – bez wiedzy poety – wyszła drukiem jako suplement do Almanachu ruchu kulturalnego i artystycznego Zrzeszenia Studentów Polskich (z licznymi ingerencjami cenzury i wydawcy)
grudzień: Krynicki przesyła Andrzejowi Urbanowiczowi arkusz Pęd pogoni, pęd ucieczki – z odręcznie wpisanym przekładem Rozwiązania Bertolda Brechta
1969
czerwiec: z inicjatywy Krynickiego w Bibliotece Kórnickiej ma miejsce wieczór autorski Wisławy Szymborskiej
Wydawnictwo Poznańskie publikuje tom Akt urodzenia – uważany przez Krynickiego za jego właściwy debiut poetycki (na ostatecznym kształcie wydrukowanego tomu mocno zaważyły ingerencje cenzury, która usunęła z tomu – między innymi – wiersz tytułowy)
Nagroda im. Tadeusza Peipera – przyznana przez Ugrupowanie Literackie 66 (za tom Akt urodzenia), drugim laureatem nagrody jest Rafał Wojaczek (za debiutancki Sezon)
dłuższy, trwający do roku 1971, pobyt na Górnym Śląsku – najpierw w Bytomiu, następnie w Katowicach (w tym czasie Krynicki – poszukując, jak mówi, „drogi duchowej” – żywo interesuje się buddyzmem, praktykami zen, ezoteryką i teozofią; nawiązuje przyjaźnie z Andrzejem Urbanowiczem i Henrykiem Wańkiem – malarzami współtworzącymi hermetycznie zorientowaną grupę „Oneiron”)
1970
październik: na świat przychodzi córka Krystyny i Ryszarda Krynickich – Natalia
listopad: ważne dla poety – przypadkowe – spotkanie z Rafałem Wojaczkiem, w Klubie Plastyków w Katowicach (Wojaczek podarował wówczas Krynickiemu tom Inna bajka z odręcznie wpisanym wierszem Ojczyzna – zdjętym z książki przez cenzurę)
1971
styczeń: poeta kończy prace nad sporządzonym w jednym egzemplarzu tomikiem-kolażem zatytułowanym G (tworzące ten „panegiryk nagrobny” kolaże – „wiersze z gazet” – powstają od jesieni 1967 roku)
kwiecień: w Poznaniu ukazuje się powielaczowa broszura zatytułowana Projekt organizmu zbiorowego (publikacja zawiera osiem wierszy z przygotowywanego do druku tomu Organizm zbiorowy i stanowi program wieczoru autorskiego poety)
początek współpracy z czasopismem „Student”
1972
poeta pracuje w krakowskiej redakcji dwutygodnika „Student”, gdzie prowadzi dział literacki (Krynicki mieszka wówczas w Krakowie – do połowy roku 1973)
Marek Grechuta nagrywa z zespołem Anawa płytę Droga za widnokres, na której znalazł się utwór Może usłyszysz wołanie o pomoc do słów Krynickiego (również na kolejnej płycie Grechuty i zespołu Anawa – Magia obłoków z roku 1974 – pojawi się piosenka ze słowami Krynickiego: Świat w obłokach)
kwiecień: podczas dyskusji między twórcami Nowej Fali i poetami innych pokoleń – w ramach IX Kłodzkiej Wiosny Poetyckiej – Krynicki ostro krytykuje odczytany wówczas przez Zbigniewa Herberta szkic Poeta wobec współczesności (po latach autor Aktu urodzenia powie, że wtedy zrozumiał ten szkic „opacznie, a już szczególnie zdanie »Słowo jest oknem otwartym na rzeczywistość«”, i doda: „szybko wówczas dotarło do mnie, jak fatalnie się pomyliłem”)
sierpień: Krynicki zwraca się do Wisławy Szymborskiej i Zbigniewa Herberta z prośbą o powierzenie „Studentowi” wierszy do opublikowania – oboje poeci przesyłają swoje utwory, które ukazują się w czasopiśmie pod koniec października (nr 20)
listopad: w wydawanym w Londynie emigracyjnym czasopiśmie „Oficyna Poetów” ukazuje się poemat Krynickiego Podróż pośmiertna III – po tej publikacji poeta zostaje wezwany przez służbę bezpieczeństwa na przesłuchanie i zaczynają nasilać się skierowane przeciwko niemu działania represyjne
1973
Krynicki przez kilka miesięcy jest członkiem redakcji wydawanego w Warszawie miesięcznika literackiego „Nowy Wyraz” – poetę usunięto z redakcji pod naciskiem władz PRL, pozostaje jednak współpracownikiem pisma
ukazuje się arkusz poetycki Drugi projekt organizmu zbiorowego – jako wkładka do czasopisma „Nowy Wyraz” (nr 9)
maj: pierwsza zagraniczna podróż poety – kilkudniowy wyjazd do Wiednia, z Katarzyną i Zbigniewem Herbertami (z okazji przyznania autorowi Struny światła Nagrody im. Herdera, z którą związane jest stypendium dla młodego poety wskazanego przez laureata – Herbert wskazał Krynickiego)
maj: początek znajomości z Wiktorem Woroszylskim
czerwiec: Krynicki zostaje represyjnie zwolniony z pracy w redakcji „Studenta”
powrót do Poznania
październik: władze PRL udaremniają Krynickiemu wyjazd na dziesięciomiesięczne stypendium do Wiednia, które poeta otrzymał z rekomendacji Herberta (Krynicki zostaje zatrzymany na granicy i oskarżony o przemyt narkotyków – sprawa kończy się cofnięciem prawa do wyjazdu z Polski i wyrokiem w zawieszeniu)
październik: poeta przepisuje na maszynie – w 17 egzemplarzach – i samodzielnie oprawia tom Wszystko jest możliwe, zawierający te wiersze z Organizmu zbiorowego, które zostały zdjęte przez cenzurę z tomu czekającego na druk w Wydawnictwie Literackim (Wszystko jest możliwe to jeden z pierwszych polskich samizdatów)
listopad: Wydawnictwo Literackie informuje Krynickiego, że nie opublikuje – wcześniej już zapowiedzianego na rok 1973 – tomu Organizm zbiorowy
początek znajomości z Adamem Michnikiem
1974
złożony do druku w Wydawnictwie Poznańskim tom wierszy Krynickiego (zatytułowany To, nic) zostaje odrzucony – wedle oficjalnego wyjaśnienia – „z przyczyn pozaliterackich”
powstaje niezależna Fundacja „Against Modern Art” (AMA) – tworzą ją między innymi Henryk Ziembicki (Fantazos), Marta Kremer, Henryk Waniek, Andrzej Kołpanowicz, Tadeusz Nyczek i Ryszard Krynicki (AMA działa do roku 1975)
grudzień: nakładem „Galerii O.N.” w Poznaniu ukazują się Elegie bukowskie i inne wiersze Bertolta Brechta – w wyborze i przekładzie Krynickiego (z rysunkami Wojciecha Wołyńskiego)
1975
luty: Niezależna Nagroda Literacka za rok 1974: „Nagroda Poetów” – przyznana Krynickiemu przez czternastu niezależnych polskich poetów z inicjatywy Antoniego Słonimskiego i Zbigniewa Herberta (obok Słonimskiego i Herberta jury nagrody tworzyli między innymi: Stanisław Barańczak, Witold Dąbrowski, Jerzy Ficowski, Mieczysław Jastrun, Artur Międzyrzecki, Wisława Szymborska, Adam Ważyk, Wiktor Woroszylski)
wrzesień: bezpieka rozpoczyna uporczywą inwigilację Krynickiego – w ramach „sprawy operacyjnego rozpracowania” (SOR) o kryptonimie „Sosna”, przekształconej następnie w SOR „Lingwista” (działania operacyjne służby bezpieczeństwa wobec poety prowadzone były nieprzerwanie przez kolejne lata i ustały dopiero w listopadzie 1989)
grudzień: Krynicki jest jednym z sygnatariuszy „Listu 59” – memoriału skierowanego przez grupę intelektualistów do władz PRL w proteście przeciwko zapowiadanemu włączeniu do Konstytucji zapisów mówiących o przewodniej roli PZPR w państwie oraz o trwałym sojuszu Polski z ZSRR
grudzień: w Wydawnictwie Literackim – niespodziewanie, po ponad dwóch latach oczekiwania na druk – ukazuje się tom Organizm zbiorowy (drastycznie okaleczony przez cenzurę)
1976
lipiec: poeta podpisuje się pod „Listem 13” – wyrażającym protest przeciwko represjonowaniu uczestników wydarzeń w Radomiu i Ursusie
Nagroda Fundacji Kościelskich w Genewie – za tom Organizm zbiorowy (Krynicki nie otrzymuje paszportu i nie może odebrać nagrody)
nagroda fundacji Roberta Gravesa – przyznana przez Polski PEN Club (obok Krynickiego laureatem nagrody jest Jerzy Górzański)
Krynicki zostaje objęty urzędowym zakazem druku (oficjalny zapis cenzorski – obejmujący również zakaz wymieniania w druku nazwiska poety – trwa do roku 1980, w kolejnych latach restrykcje cenzury nadal jednak Krynickiego dotykają i do roku 1989 publikuje on wyłącznie poza obiegiem oficjalnym)
poeta podejmuje pracę w Bibliotece Raczyńskich, gdzie jest zatrudniony – jako bibliotekarz – do roku 1978
1977
Krynicki uczestniczy w spotkaniach Niezależnego Klubu Dyskusyjnego w Łodzi
luty: ukazuje się – w postaci odbitki powielaczowej – arkusz Nasze życie rośnie. Wiersze ulotne (nakładem Witryny Poetyckiej Okręgowego Komitetu Studenckiego „Od Nowa” w Poznaniu)
wyjazd za granicę: poeta odbiera w Genewie zaległą nagrodę Fundacji Kościelskich; pobyt – dwutygodniowy – w siedzibie „Kultury” w Maison-Laffitte oraz w Wiedniu – przez dwa semestry: od października 1977 do czerwca 1978 – dzięki stypendium przyznanemu poecie w roku 1973 (z okazji Nagrody im. Herdera dla Herberta)
1978
kwiecień: Krynicki odwiedza po raz pierwszy miejsce swojego urodzenia – Sankt Valentin w Austrii
czerwiec: ukazuje się tom Nasze życie rośnie – opublikowany przez Instytut Literacki w Paryżu (w serii „Bez cenzury”)
udział w spotkaniach niezależnego Towarzystwa Kursów Naukowych w Poznaniu
poeta uczestniczy – do końca roku 1981 – w pracach zespołu redakcyjnego kwartalnika „Zapis”, który był pierwszym czasopismem literackim wydawanym poza cenzurą PRL
1979
wrzesień-październik: pierwszy pobyt w Berlinie Zachodnim
Witrynka Literatów i Krytyków publikuje drugie wydanie tomu Elegie bukowskie i inne wiersze Brechta – w wyborze i przekładzie Krynickiego
1980
w drugoobiegowym Wydawnictwie KOS (Krakowska Oficyna Studentów) ukazuje się krajowe wydanie tomu Nasze życie rośnie
sierpień: poeta jest jednym z sygnatariuszy listu intelektualistów poznańskich solidaryzujących się z wydarzeniami na Wybrzeżu
grudzień: Niezależna Oficyna Wydawnicza publikuje poprawione oraz rozszerzone wydanie Elegii bukowskich i innych wierszy Bertolta Brechta – w wyborze i przekładzie Krynickiego
1981
styczeń: umiera mama poety – Teofila Krynicka (urodzona w roku 1922)
Krynicki pracuje w redakcji czasopisma „Solidarność Wielkopolski”
poeta sporządza samizdat tomu Niewiele więcej (maszynopis z oryginalnymi linorytami Leszka Sobockiego)
Wydawnictwo KOS publikuje Niewiele więcej. Wiersze z notatnika 78/79 (z rysunkami Leszka Sobockiego)
w krakowskim Wydawnictwie ABC ukazują się dwie książki Krynickiego: druga edycja krajowa tomu Nasze życie rośnie (z rysunkami Jana Sawki) oraz zmienione i poprawione wydanie tomu Niewiele więcej
nagroda „Pierścienia” – przyznana przez Klub Studentów Wybrzeża „Żak” (za całokształt twórczości)
1982
Krynicki jest współredaktorem – do początku roku 1989 – konspiracyjnego czasopisma „Obserwator Wielkopolski” (pismo członków i sympatyków „Solidarności”)
luty: w postaci samizdatu ukazuje się – anonimowo – pierwsza wersja tomu Jeżeli w jakimś kraju (publikacja ma postać maszynopisu sporządzonego na papierze przebitkowym)
ukazuje się zbiór Jeżeli w jakimś kraju – jako samizdat, w nakładzie 17 egzemplarzy maszynopisu z oryginalnymi rysunkami Jerzego Piotrowicza (publikacja sygnowana jest nazwą założonej przez poetę niezależnej galerii domowej „galeria bez miejsca”)
1983
luty: poeta zostaje zatrudniony w bibliotece Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk (gdzie pracuje – jako bibliotekarz – przez kilka następnych lat)
Krynicki jest współredaktorem podziemnego czasopisma „Bez Debitu" (do roku 1985)
drugoobiegowa Warszawska Niezależna Oficyna Poetów i Malarzy wydaje Jeżeli w jakimś kraju. Wiersze i apele – z rysunkami Henryka Wańka (podpisanymi pseudonimem Adam Kraska)
1984
staraniem Warszawskiej Niezależnej Oficyny Poetów i Malarzy ukazuje się – w konspiracyjnym Wydawnictwie Przedświt – tom Niewiele więcej i nowe wiersze (zawierający cykl Jeżeli w jakimś kraju) z rysunkami Jacka K. Zielińskiego
1985
działająca w Gdańsku konspiracyjna Młodzieżowa Oficyna Wydawnicza przedrukowuje tom Jeżeli w jakimś kraju. Wiersze i apele
ukazuje się – poza cenzurą – samizdatowy tom Wiersze, głosy z rysunkami Zbyluta Grzywacza (jako publikacja oficyny „galeria bez miejsca”)
w amerykańskim wydawnictwie Mr. Cogito Press wychodzi drukiem wybór wierszy Citizen R. K. Does Not Live. Poems of Ryszard Krynicki – zredagowany i opatrzony wstępem przez Stanisława Barańczaka (w tomie znalazły się wiersze w przekładach Stanisława Barańczaka oraz Clare Cavanagh, a także – między innymi – Grażyny Drabik, Magnusa J. Kryńskiego i Roberta A. Maguire’a)
tom Niewiele więcej zostaje opublikowany jako bibliofilska książka artystyczna z grafikami Janusza Pawła Tryzny (staraniem Correspondance des Arts)
1987
Niezależna Oficyna Wydawnicza publikuje poza cenzurą Nokturn i inne wiersze z lat 1959-1981 Rainera Kunze – w wyborze i przekładzie Krynickiego
ukazuje się druga – również samizdatowa – edycja tomu Wiersze, głosy (sygnowana przez wydawnictwo „bez debitu”)
1988
powołane zostaje do istnienia Wydawnictwo a5 (od roku 1991 poeta prowadzi je z żoną – Krystyną Krynicką)
Niezależna Oficyna Wydawnicza publikuje – poza cenzurą – obszerny tom zatytułowany Niepodlegli nicości. Wybrane i poprawione wiersze i przekłady
1989
luty: kilkudniowy wyjazd do Londynu na zaproszenie festiwalu „Child of Europe” (podczas tego pobytu ma miejsce – w centrum miasta, niedaleko National Gallery – zdarzenia ujęte rok później w zapis zatytułowany Byłem tutaj, o którym Krynicki mówi, że jest to – dla niego – jeden z najważniejszych wierszy, jakie napisał)
pobyt w Darmstadt – w ramach stypendium Fundacji Boscha (od marca do grudnia)
w wydawnictwie „Znak” ukazuje się tom Niepodlegli nicości. Wybrane wiersze i przekłady (z licznymi – zaznaczonymi w druku – ingerencjami cenzury)
Nagroda Fundacji Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku (w dziedzinie literatury)
Nagroda miasta Poznania (poeta odmówił przyjęcia nagrody)
1990
luty: Nagroda Kulturalna „Solidarności” za rok 1989 – przyznawana przez Komitet Kultury Niezależnej (nagroda za tom Niepodlegli nicości opublikowany w roku 1988 przez Niezależną Oficynę Wydawniczą)
1991
ukazują się dwa niemieckojęzyczne wybory wierszy Krynickiego w przekładzie Karla Dedeciusa – obszerny tom Wunde der Wahrheit (w wydawnictwie Suhrkamp) oraz zawierająca „wiersze z notatników” bibliofilska książka Um niemanden zu verletzen (w oficynie Edition Tiessen)
wychodzą drukiem pierwsze tomy Biblioteki Poetyckiej Wydawnictwa a5 – redagowanej przez Krynickiego (do roku 2015 ukazało się 85 tomów serii)
1993
pobyt w Berlinie w ramach stypendium DAAD (Berliner Künstlerprogramm)
1994
w Szwecji ukazuje się tom Planeten Fantasmagori – w wyborze i przekładzie Joanny Helander i Bo Perssona (nakładem wydawnictwa Café Existens)
1996
Wydawnictwo CiS publikuje tom Magnetyczny punkt – autorski wybór wierszy i przekładów Krynickiego
1997
czerwiec: umiera ojciec poety – Stanisław Krynicki (urodzony w roku 1920)
w Bułgarii ukazuje się tom Magnetična točka – wybór wierszy Krynickiego w przekładzie Very Deânovej (nakładem wydawnictwa Stigmati)
1998
kwiecień: Kryniccy przeprowadzają się z Poznania do Krakowa
nakładem Wydawnictwa Literackiego ukazują się Utwory wybrane Paula Celana – w wyborze i opracowaniu Krynickiego
1999
wydawnictwo Fortu Legnica publikuje „rekonstrukcję” samizdatowego tomiku-kolażu G
2000
Nagroda Friedricha Gundolfa – przyznawana przez Deutsche Akademie für Sprache und Dichtung
w Hamburgu ukazuje się wybór wierszy poety zatytułowany Stein aus der neuen Welt (w przekładzie Esther Kinsky)
2001
wychodzi drukiem Król mrówek. Prywatna mitologia Zbigniewa Herberta – książka zrekonstruowana i opracowana edytorsko przez Krynickiego (nakładem Wydawnictwa a5)
2003
w bratysławskim wydawnictwie Drewo a Srd ukazuje się tom Magnetický bod – wybór wierszy Krynickiego w przekładzie Karola Chmela
2004
wskutek awarii komputera poeta traci pierwszą – przygotowywaną do druku – wersję tomu Kamień, szron (wiersze, które następnie ukażą się w książce, są – w znacznej części – rekonstrukcjami)
wychodzi tom Kamień, szron (opublikowany przez Wydawnictwo a5)
2006
Wydawnictwo a5 ogłasza drukiem dwujęzyczny tom Rozżarzone zagadki – zawierający wiersze Nelly Sachs w wyborze i przekładzie Krynickiego
nakładem wydawnictwa Burian a Tichák ukazuje się w Ołomuńcu dwujęzyczny tom Kámen, jinovatka – przekładu na czeski dokonał Václav Burian
listopad: ważny dla poety pierwszy pobyt w Jerozolimie
2007
Nagroda Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa
nakładem Wydawnictwa a5 ukazują się Wiersze 1954-1996 Wiktora Woroszylskiego – w wyborze i opracowaniu Krynickiego
2008
Nagroda „Kamień” (przyznawana – od roku 2008 – przez festiwal „Miasto Poezji” w Lublinie)
Wydawnictwo a5 publikuje Wiersze zebrane Herberta – w opracowaniu edytorskim Krynickiego (książka zawiera wszystkie wiersze, które autor Epilogu burzy opublikował w swoich tomach poezji)
listopad: ważny dla poety pobyt w Tokio
2009
w Wydawnictwie a5 ukazują się Wiersze wybrane – przedruk tomów Magnetyczny punkt i Kamień, szron (książka-niespodzianka – wydana bez wiedzy autora)
luty: w przestrzeni miejskiej Norymbergi powstaje rzeźbiarska instalacja autorstwa Sabine Richter poświęcona Kasparowi Hauserowi – jej kluczowym elementem jest wiersz Krynickiego zatytułowany Ktoś, Kaspar Hauser (tekst utworu – po polsku i w przekładzie na język niemiecki – został wykuty w blokach z granitu, które tworzą dwunastometrowy pas wmurowany w brukową nawierzchnię Unschlittplatz); w przeddzień odsłonięcia instalacji odbył się w norymberskim Krakauer Haus wspólny wieczór poetycki Krynickiego i Hansa Magnusa Enzensbergera – poety, który w Norymberdze spędził dzieciństwo
2010
wychodzą drukiem Utwory rozproszone Herberta, opatrzone podtytułem Rekonesans – w wyborze i opracowaniu edytorskim Krynickiego (nakładem Wydawnictwa a5)
czeskie wydawnictwo Protimluv publikuje tom Magnetický bod – obszerny wybór wierszy Krynickiego w przekładzie Lenki Daňhelovej
2011
w Sofii ukazuje się wybór wierszy Krynickiego zatytułowany Kam’k, skrež – w przekładzie Very Deânovej (staraniem wydawnictwa Stigmati)
włoskie wydawnictwo Forum publikuje tom Il punto magnetico – wybór wierszy Krynickiego w opracowaniu i przekładzie Franceski Fornari
w Izraelu wychodzi drukiem tom Nekuda magnetit – hebrajskojęzyczny wybór wierszy Krynickiego w przekładzie Davida Weinfelda (nakładem wydawnictwa Even Hoshen)
2012
kwiecień: w Wydawnictwie a5 ukazuje się tom Wystarczy Wisławy Szymborskiej – edytorsko opracowany i po części zrekonstruowany przez Krynickiego
włoskie wydawnictwo Interlinea publikuje wybór wierszy Krynickiego zatytułowany Abitiamo attraverso la pelle – w tłumaczeniu Franceski Fornari
2013
w Wydawnictwie a5 ukazuje się dwujęzyczny tom Psalm i inne wiersze Paula Celana – w wyborze i przekładzie Krynickiego (z wierszem Fuga śmierci przetłumaczonym przez Stanisława Jerzego Leca)
poeta publikuje – w Biurze Literackim – autorski wybór wierszy zatytułowany Przekreślony początek. Dwadzieścia dwa wiersze z lat 1965-2010
wybór wierszy Krynickiego w przekładzie Andreja Chadanowicza – zatytułowany Dakranucca – ukazuje się na Białorusi (w wydawnictwie Logvìnaŭ)
czerwiec-sierpień: w Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK ma miejsce wystawa Plakaty – wiersze prezentująca publikowane przez Krynickiego sitodrukowe plakaty z utworami poetyckimi (wystawa jest elementem wydarzenia RK'70 związanego z siedemdziesiątymi urodzinami poety)
2014
styczeń: nakładem krakowskiego Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK wychodzi drukiem reprint tomiku-kolażu G z roku 1971
kwiecień: w krakowskiej Alchemii poeta czyta swoje wiersze z towarzyszeniem muzycznej mantry zespołu Rdzeń 2
Nagroda im. Jana Parandowskiego przyznawana przez Polski PEN Club
w Timisoarze ukazuje się obszerny tom wierszy Krynickiego zatytułowany Poeme alese. Antologie (1969-2009) – w przekładzie na rumuński i opracowaniu Constantina Geambasu (nakładem wydawnictwa Excelsior Art)
Wydawnictwo a5 publikuje Wiersze wybrane prezentujące podstawowy korpus dotychczasowej twórczości poetyckiej Krynickiego w jego autorskim wyborze (wydanie z płytą zawierającą nagrania wierszy czytanych przez poetę)
wychodzi drukiem tom Haiku. Haiku mistrzów opublikowany przez Wydawnictwo a5
Biuro Literackie wydaje obszerny wybór rozmów z Krynickim – zatytułowany Gdybym wiedział (w opracowaniu Anny Krzywani)
2015
Międzynarodowa Nagroda Literacka im. Zbigniewa Herberta
2016
nakładem Biura Literackiego ukazuje się autorska rekonstrukcja arkusza Pęd pogoni, pęd ucieczki
wydawnictwo Suhrkamp publikuje niemieckojęzyczną edycję wierszy zebranych Zbigniewa Herberta (Gesammelte Gedichte) – zredagowaną i opatrzoną posłowiem edytorskim przez Ryszarda Krynickiego (w aneksie wydania znalazły się cztery utwory wcześniej nie publikowane – w tym trzy odczytane z rękopisów przez Krynickiego, między innymi: Z nienapisanej teorii snów); posłowie do tomu napisał Michael Krüger, wiersze przełożyli: Henryk Bereska, Karl Dedecius, Renate Schmidgall, Klaus Staemmler i Oskar Jan Tauschinski
2017
luty: podróż do Kraju Basków i krótki pobyt w Bilbao (podczas tej samotnej wyprawy do miasta Krynicki dowiaduje się, że po baskijsku nazywa się ono Bilbo, co w prywatnej mitologii poety odgrywać będzie istotną rolę)
marzec: w wydawnictwie Hanser ukazuje się tom Sehen wir uns noch? – niemieckojęzyczny wybór poezji Ryszarda Krynickiego, opatrzony posłowiem przez Renate Schmidgall (wiersze w wyborze Krynickiego i autorki posłowia przełożyli: Karl Dedecius, Esther Kinsky i Renate Schmidgall)
marzec: w Solingen ma miejsce wystawa Ryszard Krynicki. Sehen wir uns noch? przygotowana przez Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK i Center for Persecuted Arts (Centrum Sztuk Prześladowanych), na której prezentowane są między innymi tworzone przez poetę plakaty z wierszami
maj: wydawnictwo a5 publikuje nową – zmienioną – edycję Wierszy wybranych Zbigniewa Herberta w opracowaniu Ryszarda Krynickiego; tom zawiera utwory z książek poetyckich wydanych za życia autora Struny światła, wiersze rozproszone oraz inedita odczytane przez Krynickiego z autografów (do książki dołączona została płyta z nagraniem spotkania autorskiego Herberta, które odbyło się 11 grudnia 1984 roku w Poznaniu)
maj: nakładem wydawnictwa Vani Prakaśan ukazuje się w Indiach dwujęzyczny wybór poezji Ryszarda Krynickiego zatytułowany W źrenicy kamyka / रेत कं एक कण अँ (Ret ke ek kaṇ meṃ); wiersze wybrali i na język hindi przełożyli Renata Czekalska i Aśok Wadźpeji
czerwiec: w wydawnictwie a5 wychodzi drukiem tom poezji Joachima Sartoriusa zatytułowany Zegar szronu i inne wiersze – w wyborze i tłumaczeniu Ryszarda Krynickiego
15 listopada: w USA ukazują się po angielsku dwie książki Ryszarda Krynickiego – jedną z nich jest tomu Nasze życie rośnie (Our life grow) w przekładzie Alissy Valles (publikacja – ze wstępem i przypisami tłumaczki oraz posłowiem pióra Adama Michnika – wydana została nakładem „New York Review of Books” w prestiżowej serii NYRB | POETS), druga książka to obszerny wybór wierszy poety z lat 1968-2014, przełożony przez Clare Cavanagh i zatytułowany Magnetic points (tom opatrzony jest wstępem tłumaczki i zwiera – między innymi – kilkanaście przekładów dokonanych wspólnie przez Cavanagh i Stanisława Barańczaka)
5 grudnia: poeta uhonorowany zostaje włoską Nagrodą Dantego (Premio Dante Alighieri), przyznawaną w ramach Premio Laurentum per la Poesia
12 grudnia: wydawnictwo a5 publikuje nowe – zmienione i rozszerzone – wydanie Wierszy rozproszonych Zbigniewa Herberta, opatrzone podtytułem Rekonesans 2 (tom – przygotowany i opracowany edytorsko przez Ryszarda Krynickiego – zawiera kilkadziesiąt nowoodczytanych utworów Herberta)
2019
nakładem Wydawnictwa a5 ukazuje się tom poezji Hansa Magnusa Enzensbergera Spotkanie innego rodzaju. Wiersze – w wyborze i tłumaczeniu Krynickiego
2021
Nagroda Poetycka „Silesius” – za całokształt twórczości
ukazuje się płyta Język, to dzikie mięso zawierająca zapis jednego z koncertów, podczas których poeta czyta swoje wiersze z towarzyszeniem muzyków zespołu Rdzeń 2 (w tym improwizującego na skrzypcach Piotra Lutyńskiego)
oficyna Grèges wydaje tom Kamień, szron przełożony na francuski przez Isabelle Macor (książka nosi tytuł La Pierre, le givre i opatrzona jest posłowiem tłumaczki)
w Wydawnictwie a5 wychodzi drukiem nowe – poprawione i uzupełnione – wydanie Wierszy zebranych Zbigniewa Herberta w opracowaniu edytorskim Krynickiego (tom zawiera między innymi poprawki korygujące błędy druku powielane w wielu wcześniejszych wydaniach poezji autora Struny światła oraz alternatywne wersje niektórych wierszy z tomu Epilog burzy)
2022
nakładem Wydawnictwa a5 ukazuje się tom poezji Brechta zatytułowany Elegie bukowskie i inne wiersze – jest to czwarta i zarazem pierwsza w obiegu oficjalnym edycja wierszy autora Rozwiązania w wyborze i przekładzie Krynickiego
w serii „Poesia” hiszpańskiego wydawnictwa Vaso Roto ukazuje się dwujęzyczne wydanie tomu Kamień, szron, zatytułowane Piedra, escarcha – przekładu na hiszpański dokonali Abel Murcia i Katarzyna Mołoniewicz
wydawnictwo „Universitas” publikuje ułożony przez Mariana Stalę wybór wierszy Krynickiego – książka nosi tytuł „język, to obnażone serce”. Niezabliźniony świat i zawiera siedemdziesiąt wierszy oraz pięć esejów o poezji autora Organizmu zbiorowego
2023
czerwiec: Nagroda Polskiej Akademii Umiejętności im. Erazma i Anny Jerzmanowskich – „za olśniewającą, nowoczesna poezję”, która pozostaje „w stałym i twórczym dialogu z poezją i filozofią minionych pokoleń, stawiając fundamentalne, a przy tym zadziwiająco aktualne pytania, dotyczące sensu naszego istnienia na Ziemi”
Paweł Próchniak